จัดสรร ปันส่วน จัดห้องให้น่าอยู่
ในการแบ่งพื้นที่กิจกรรมในแต่ละห้องก็ล้วนสำคัญ โดยเฉพาะบ้านหรือห้องชุดที่มีความจำกัดด้านเนื้อที่ใช้สอยนั้น เราจึงควรมีวิธีจัดการ โดยจัดสรรปันส่วนให้ดูดี
ส่วนใช้งานต่างๆ มักไม่นิยมกั้นเป็นห้องๆ เฉพาะอีกต่อไปแล้ว (นอกจากการใช้งานที่ต้องการแยกให้เป็นส่วนตัวจริงๆ อย่างห้องน้ำหรือห้องนอน) เพราะยิ่งซอยกั้นผนังก็อาจทำให้ห้องแต่ละห้องมีขนาดเล็กจนทำให้รู้สึกอึดอัด ได้ และหากเป็นห้อง 1 Bedroom, 2 Bedrooms ในคอนโดฯ ที่มีช่องแสงและทิวทัศน์อยู่เพียงด้านเดียวของผนัง ห้องที่ถูกกั้นอยู่ด้านในก็จะไม่ได้รับแสงธรรมชาติและวิวภายนอก ทำให้เดี๋ยวนี้เราจะเห็นการรวมห้องนั่งเล่น-รับแขก พื้นที่ทานอาหาร และแพนทรี่เตรียมอาหารอยู่ในสเปซเดียวกันหมด อาจเป็นเพราะเหตุผลข้างต้น และด้วยตัวฟังก์ชั่นการใช้งานของ 3 ส่วนนี้เองก็มีความต่อเนื่องและสามารถอยู่ร่วมกันได้โดยไม่ขัดเขิน แต่ยังคงต้องสร้างความเป็นสัดส่วนให้บ้างไม่มากไม่น้อย เพื่อให้ดูสวยงามและเป็นระเบียบ
* พื้น
พื้นนับเป็นส่วนสำคัญของห้อง ความต่างของวัสดุ สี การแบ่งเส้น ตีกรอบลวดลายที่แตกต่าง หรือความต่างของระดับย่อมช่วยแสดงอาณาเขตของส่วนที่ตั้งใจให้ดูแยกส่วนกัน ได้ หากพื้นที่มีขนาดเล็กก็ไม่ควรใช้วัสดุปูพื้นที่มีความต่างที่ตัดกันมาก เพราะอาจทำให้ความต่อเนื่องโดยรวมของสเปซเสียไปนำไปสู่ความรู้สึกขัดตาได้ เราอาจใช้วัสดุเดียวกันแต่เปลี่ยนทิศทางการวางลาย หรือวัสดุต่างแต่คุมโทนสีไปในทางเดียวกันก็ได้ นอกจากนี้พรมผืนก็เป็นลูกเล่นบนพื้นอีกอย่างหนึ่งที่ช่วยจำกัดขอบเขตและแบ่ง กลุ่มของกิจกรรมได้ชัดเจน และมีความคล่องตัวในการปรับเปลี่ยนได้เมื่อต้องการ
* ผนัง
เช่นเดียวกับพื้น เราสามารถสร้างเรื่องราวต่างๆ ขึ้นมาได้มากมายจากการออกแบบส่วนผนัง การแบ่งจังหวะ เปลี่ยนสี เปลี่ยนวัสดุตามระยะความกว้างที่กำหนด เป็นการตีกรอบเขตพื้นหลังของส่วนนั้นๆ เสมือนเป็นการบอกใบ้ว่าสิ่งที่จะเกิดในอาณาบริเวณที่กำหนดนี้เป็นเรื่อง ราวกลุ่มก้อนเดียวกัน
* เพดาน
การยกหรือดร็อปกล่องฝ้าเพดานนอกจากเหตุผลด้านงานระบบไฟฟ้าภายในแล้ว ยังเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ช่วยในการกำหนดขอบเขตของสเปซที่เห็นได้ชัดเจน นอกจากนี้ยังเป็นเสมือนเส้นกรอบให้การวางตำแหน่งโคมไฟฟ้าทำได้ง่ายขึ้นด้วย
* แสง
อย่างแรกก็ต้องคำนึงถึงแสงสว่างสำหรับการใช้งาน ที่ต้องมีให้พอเพียงต่อการใช้งานอะไรก็ตามที่จะเกิดในบริเวณนั้นๆ การวางตำแหน่งดวงโคมในพื้นที่ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นไฟฝังเพดาน โคมแขวนหรือโคมตั้งโต๊ะ-ตั้งพื้น หรือแม้แต่การแบ่งกลุ่มการเปิดปิดสวิตช์ไฟฟ้า จึงเสมือนเป็นการจัดกลุ่มความสว่างให้สอดคล้องกับการใช้สอยที่จะเกิดใน พื้นที่นั้นๆ ไปในตัว
* เฟอร์นิเจอร์
เครื่องเรือนแต่ละประเภทล้วนบอกลักษณะการใช้งานในตัวเองอยู่แล้ว การจัดวางชุดรับแขก ทิศทางการหันของโซฟา เก้าอี้ โดยมีโต๊ะกลางอยู่ตรงกลางช่วยกำหนดขอบเขตของกิจกรรมนั้นๆ ว่ามีศูนย์รวมอยู่ภายในวงนี้ โต๊ะข้าง โคมไฟที่วางริมนอก หรือแผงยาวของชุดทีวีเครื่องเสียง ก็กล่าวเป็นนัยได้ว่าพื้นที่ที่อยู่นอกเขตนี้ไม่ใช่สำหรับนั่งเล่น-รับแขก อีกต่อไปแล้ว ชุดทานข้าวยิ่งเห็นชัด โต๊ะและเก้าอี้ต่างหันหน้าเข้าหาจุดศูนย์กลางที่รองรับกิจกรรมที่เกิดขึ้น บริเวณโต๊ะอาหารเท่านั้น ส่วนเคาน์เตอร์พร้อมสตูลที่คั่นระหว่างแพนทรี่กับพื้นที่ภายนอกช่วยบอกให้ รู้ได้เป็นอย่างดีว่าเขตของกิจกรรมทำครัวควรจะอยู่ในช่วงช่องว่างนี้เท่า นั้น
จะเห็นว่าถึงสเปซจะเปิดโล่งอย่างต่อเนื่องที่ดูผิวเผินแล้ว เหมือนจะอยู่อย่างอิสระ แท้ที่จริงแล้วก็ยังต้องการกรอบหรือเส้นแบ่งบางอย่าง เพื่อกำหนดขอบเขตของกิจกรรมแต่ละหน้าที่แต่ละส่วนนั้นๆ เพียงแต่ทุกกลุ่มก้อนทุกองค์ประกอบรู้จักหน้าที่ของตนและจัดวางได้อย่างถูก จังหวะ ห้องก็จะสวยงามและอยู่ร่วมกันได้อย่างดี เป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่ขัดตาขัดใจแต่อย่างใด
ที่มาจาก : home.co.th
